UMCU Dag 24 Verpleegafdeling

Dolf heeft een nacht zonder slaapmiddel proberen te slapen. Lukte niet, dus vannacht krijgt hij er wel weer één.
De schaafwonden zijn nog steeds in verband ingepakt: vaseline, bepaald soort matjes, drukverband. Beginnen nu wel te jeuken. De verpleging zou kijken, of er misschien mentolpoeder op mag.

Pijn heeft Dolf nu niet. Verder gaat hij toch wel snel vooruit: het eten (gewone macaroni gegeten, niet gepureerd), het in de stoel zitten (hij houdt het langer vol), het praten (steeds meer volume, langere gesprekken, korte telefoongesprekken). De vermoeidheid is wisselend. De ene keer is hij veel fitter dan de andere keer. Afhankelijk van wat hij daarvoor heeft gedaan.

Weer lekker even in het zonnetje gezeten in de rolstoel!

We kijken echt uit naar zijn vertrek uit het ziekenhuis. Er is al een heleboel voor geregeld. Morgen worden thuis de puntjes op de i gezet.

UMCU Dag 23 Verrassing!!

Verrassende wending: bij het artsenrondje is het revalideren van Dolf besproken. Alles wat hij op dit moment nodig heeft, kan ook thuis gebeuren (wondverzorging, fysio, aansterken). Het is met het oog op Dolf’s vatbaarheid veiliger voor hem om thuis op te knappen dan in een verpleegtehuis.


DUS:     DOLF KOMT HEEL BINNENKORT NAAR HUIS!!!!

Het verpleegtehuis wordt overgeslagen, maandag wordt een bed in de woonkamer geplaatst, dinsdagochtend 10.00 uur komt de thuiszorg voor de eerste keer langs. Wanneer Dolf precies thuis komt, is nog niet bekend, maar het kan niet lang meer duren. Na overplaatsing naar de medium care hebben wij al aangegeven, dat wij hoopten dat hij zo snel als mogelijk zou zijn, naar huis zou mogen. 26 dagen later is het dan zover!

Praktisch gezien is er veel te regelen: kamer anders inrichten, spullen wegruimen. Er moet een bed in de kamer komen, een rolstoel, een rollator, verbandmiddelen, medicijnenvoorraad, wijkverpleging, fysiotherapeut.

Wij, als gezin, moeten een aantal punten goed bespreken; wat zijn de gevolgen van deze beslissing? wat kan hetzelfde blijven, wat moet anders? Hoe gaan we het aanpakken? We zullen nu echt de hulp van anderen gaan inroepen, want er zal bijvoorbeeld toch iemand bij Dolf moeten blijven, als Marjolein er even tussen uit moet.

Ook met het bezoek blijven we heel voorzichtig. Dolf zal toch ook thuis veel rust moeten hebben.
Sorry, maar spontaan binnenlopen, kan nog echt niet!!! We plannen bezoek, héél af en toe kan er iemand langs komen. We gaan ons daar ook strikt aanhouden, als Dolf thuis is.

En als je (uitgenodigd) langskomt, lees dan nog even het stukje “hygiëne regels voor bezoek”. (verkouden? niet fit? niet komen!) (geen handen, geen zoenen) (geen bloemen, geen planten).

UMCU dag 22 Verpleegafdeling

Hoogtepunt van het ziekenhuisverblijf: Dolf is in de rolstoel mee naar buiten geweest. Voor het eerst weer kleding aan, voor het eerst met zijn broer, neef en Marjolein met de rolstoel door die lange gangen. Voor het eerst door de deur naar buiten. FRISSE LUCHT EN ZON!!! (en natuurlijk een softijsje).

Omdat zijn bovenbenen steeds weer gaan bloeden, als hij beweegt, is nu voor een andere aanpak gekozen. Drukverbanden met watten zijn aangebracht. Nu kan hij dus wel meer bewegen, zonder bloedverlies. Hij heeft met de fysio 2 rondjes achter de rollator door de kamer gelopen!

De neuroloog heeft ook naar Dolf’s voeten gekeken, om te kijken of er neurologische redenen zijn, waarom hij nog niet goed kan lopen. Dat is niet zo. Het zal een kwestie van conditie opbouwen zijn. Volgens de fysio heeft hij nog wel genoeg spierkracht, maar totaal geen conditie (komt natuurlijk ook wel door de MF).

Dolf is vol lof over al het personeel van het UMCU: ze zijn belangstellend, betrokken bij de patiënten, en zeker heel erg deskundig. De verpleging is ook blij met hem: “een rustige patiënt, die geen eisen stelt.”

Nog niets gehoord over de verhuizing naar Weddestein.

UMCU Dag 21 Verpleegafdeling

De hoofdpijn blijft een probleem. Gisteravond weer. De neuroloog is erbij geroepen om te overleggen.
Waarschijnlijk zijn alle “processen” in Dolf’s lichaam zo ontregeld, dat daardoor de migraine optreedt.
Vooral omdat Dolf daar (lang geleden) ook regelmatig last van had. Migraine-middelen komen erbij op het medicijnlijstje…

De overplaatsing naar Weddestein vindt op zijn vroegst maandag plaats….. Jammer.
Hij gaat de 6 weken UMCU dus toch halen.

Nu onder de douche in een kunststof rolstoel: hij viel halverwege bijna flauw. Daarna heeft hij meteen weer heel lang geslapen.

Sinds kort stuurt hij af en toe sms-jes. Héél soms belt hij even naar huis. Bij ieder telefoongesprekje weet je gewoon niet wat je overkomt, zo bijzonder…… 

UMCU Dag 20 Verpleegafdeling

11.00 uur: De eerste boterham met smeerkaas (uiteraard zonder korstjes) is gelukt!

21.45 uur:
Vandaag gegeten: 3 boterhammen met smeerkaas/jam. Puree, spinazie, chocoladevla. Paar flesjes nutridrink. Het vaste voedsel bevalt prima en valt goed.

Fysiotherapeut was weer terug van vakantie: de bedoeling was Dolf’s benen te gaan trainen, maar beweging liet de wonden openspringen. Het bloedde te erg om te kunnen oefenen. Weer terug in bed, zonder oefening…. Dat is een zware tegenvaller.

De hematoloog is langs geweest. Er zal een afspraak voor over 4 weken na ontslag uit UMCU gemaakt worden voor wondcontrole door de plastische chirurgie en bloedcontrole door hematologie.

Naar de gevoelloze plekken in Dolf’s gezicht zal later gekeken worden. Hopelijk trekt het vanzelf weer bij.

Het plekje aan het raam bevalt goed: zwermen vogels komen in het avondlicht voorbij. Indrukwekkend qua aantal en qua geluid! Ergens in de Uithof zoeken ze iedere nacht een slaapplaats. Zonsondergang.

Dag van overplaatsing Weddestein is nog niet bekend.

Hij was wel weer heel moe vandaag.